De tweede periode van 25 jaar in het bestaan van Haarlem wordt gekenmerkt door tijden van verandering.
Jan van den Berg wist tijdens zijn bewind als voorzitter de zaken nog in het gareel te houden, maar toen hij in 1920 de voorzittershamer neerlegde, kwamen de problemen aan de oppervlakte.
Te veel had men vastgehouden aan het beeld van de vriendenclub van weleer. Maar de omstandigheden waren gewijzigd. Er waren nieuwe voetbalverenigingen gekomen die op welhaast professionele wijze de zaken aanpakten. Trainers deden hun entree, terwijl hier en daar al voorzichtig geld werd betaald. Leden wensten zich ook niet meer bij voorbaat neer te leggen bij bestuursbesluiten.
Haarlem had in die jaren stilgezeten. Van trainen onder bevoegde leiding was geen sprake geweest. Net als voorheen bestond de training uit een partijtje schieten op de goal. Ook de opleiding van de jeugd was verwaarloosd. En ook het bestuur was het onderling niet altijd met elkaar eens.
De gevolgen bleven niet uit. Moeilijke jaren zouden volgen, met als dieptepunt degradatie naar de 2e klasse. Maar juist toen de nood het hoogst was, stonden er mensen op binnen de vereniging die de juiste koers aangaven en Haarlem weer op het rechte pad hielpen. Was er in het verleden een Charbon, die met een enorm doorzettingsvermogen de vereniging in stand wist te houden, nu waren het mensen als C.N. Hin en J.P. van Balen Blanken die Haarlem weer nieuw leven wisten in te blazen.

In 1922/23 kwamen de Roodbroeken op een bepaald moment onderaan te staan en waren de vooruitzichten niet bepaald rooskleurig. Er werd toen besloten een trainer in dienst te nemen om uit de benarde positie te geraken. Dat werd de Engelsman Bollington. Zijn aanpak had succes: negen achtereenvolgende wedstrijden werden niet verloren en het eerste klasseschap werd behouden. In het seizoen 1924/25 werd zijn contract echter wegens geldgebrek opgezegd.

Voorbereidingen werden getroffen om in september 1939 het vijftigjarig bestaan groots te vieren, maar net als in 1914 werden de plannen wreed verstoord door een nieuwe oorlog, die zijn onuitwisbare sporen ook bij Haarlem zou achterlaten.