289 Woude, prof. dr. W. van der, te Oegstgeest
289
Woude, prof. dr. W. van der, te Oegstgeest
Inleiding
Willem van der Woude werd geboren op 15 januari 1876 in Oosternijkerk (Fr.). Hij doorliep het gymnasium te Leeuwarden en ging daarna wis- en natuurkunde studeren in Groningen. In 1898 deed hij kandidaatsexamen, in 1901 cum laude doctoraal examen. Daarna werd hij leraar, de tot 1945 bijna enige beroepsmogelijkheid voor een wiskundige. Hij koos, na een tijdelijke aanstelling aan de HBS te Zwolle, voor het Deventer gymnasium, en later tevens voor de HBS aldaar. Naast zijn dagtaak bereidde hij een proefschrift voor onder leiding van de Groningse hoogleraar in de meetkunde P.H. Schoute. Op 4 mei 1908 promoveerde hij cum laude te Groningen op een thesis getiteld Over elkaar snijdende normalen aan een ellipsoïde en een hyperellipsoïde. Hij bleef daarna wiskundig actief en liet verscheidene publicaties het licht zien over algebraïsche meetkunde van vlakke krommen, die bijna alle verschenen in de Proceedings van de KNAW.
Op 40-jarige leeftijd werd hij, in 1916, benoemd tot hoogleraar te Leiden als opvolger van Pieter Zeeman Gzn. Op 19 mei 1916 hield Van der Woude zijn oratie over een nogal specialistisch onderwerp. Naast onderwijs in de meetkunde gaf hij ook theoretische mechanica (evenals Zeeman). Hij leverde voorts bijdragen tot de relativiteitstheorie, differentiaalmeetkunde, kinematica en dynamica. Daarbij moet men niet denken aan nieuwe theorieën, maar eerder aan de systematische behandeling en verdieping van, vooral in ons omringende landen, bekende resultaten. Ondanks dit heeft Van der Woude 27 promovendi mogen begeleiden onder wie D.J. Struik (1922), zijn latere opvolger J. Haantjes (1933), N.H. Kuiper (1946) en ook O. Bottema (1927). In 1922, 1924, 1939 en 1940 was Van der Woude voorzitter van het Wiskundig Genootschap. In 1926 werd hij tot lid van de KNAW gekozen, in 1933 tot lid van de Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen. Tevens werd hij in 1936, zeer eervol, benoemd in de commissie, oorspronkelijk onder voorzitterschap van D. Bierens de Haan, die de uitgave van de geschriften van Chr. Huygens redigeerde.
Van der Woude was een aantal malen rector magnificus van de Leidse Universiteit, eerst in 1934-1935 en daarna, onder oorlogsomstandigheden, waarnemend rector van 1941 tot 1943. In 1943 werd de Universiteit Leiden gesloten na een massaal docentenontslag. Van mei tot september 1945 was hij wederom rector. Hij heeft voor zijn optreden in en direct na de oorlog, zij het in zijn ogen wat laat, een bedankbrief gekregen van de toenmalige minister van Onderwijs, G. van der Leeuw. In 1946 ging Van der Woude op 70-jarige leeftijd met emeritaat. Hij bleef de wiskunde beoefenen.
Bij Koninklijk Besluit van 5 september 1947 kreeg hij, te rekenen vanaf 1 januari 1947, wederom een leeropdracht in de meetkunde, waarschijnlijk om de leemte die ontstaan was in dit onderwijs door de niet tijdige invulling van de vacature in dit vakgebied, op te vullen. In 1948 werd zijn opvolger J. Haantjes benoemd. Bij Ministerieel Besluit van 15 juli 1948 werd de leeropdracht geacht per 10 juli 1948 te zijn beëindigd.
Willem van der Woude overleed 98 jaar oud op 23 september 1974 te Oegstgeest. Hij was gehuwd met een lerares die hij in Deventer had ontmoet. Het huwelijk bleef kinderloos.
Literatuur: Gerrit van Dijk, Leidse hoogleraren Wiskunde 1575-1975. Leiden 2011, p. 54-56.
laatste wijziging 14-10-2024
12 beschreven archiefstukken
1 gedigitaliseerd
totaal 73 bestanden
Inventaris
laatste wijziging 14-10-2024
12 beschreven archiefstukken
1 gedigitaliseerd
totaal 73 bestanden
Kenmerken
Datering:
1894-1975
Omvang in meters:
0,10
Periode documenten:
1894-1975
Openbaarheid:
openbaar
Raadpleegmogelijkheid:
Haarlem, Jansstraat, raadpleging mogelijk na transport
Gebruiksinformatie:
Inventaris inv.nrs. 1-12. Prof. dr. W. van der Woude (1876-1974) was wiskundige.
Categorie:
laatste wijziging 14-10-2024
12 beschreven archiefstukken
1 gedigitaliseerd
totaal 73 bestanden