Toen in Velsen de behoefte gevoeld werd om kinderen met een geestelijke of lichamelijke beperking de gelegenheid te geven een week vakantie te houden, werd door de Sociale Sectie van de Stichting Velser Gemeenschap (VG) een commissie in het leven geroepen, die de mogelijkheden op dit gebied zou onderzoeken. Een bijkomstig voordeel zou zijn, dat de ouders gelegenheid kregen even afstand te nemen van de dagelijkse zorgen. Aanvankelijk werd gedacht aan de leeftijdsgroep van 5-20 jaar. Op 8 oktober 1957 werd de eerste vergadering gehouden van de Commissie Mindervalide Kinderen (MIVAKI) en in de zomer daarop was de eerste vakantieweek een feit.

Men had aansluiting gezocht bij de Stichting Ofinka te Utrecht, die gelieerd was aan de Independent Order of Odd Fellows (IOOF), een wereldwijde organisatie met een filosofisch-humanitaire grondslag. De Stichting Ofinka nam een vooraanstaande plaats in bij het aanbieden van vakantieweken voor gehandicapten. Men maakte gebruik van vakantiehuizen of -parken in heel Nederland voor jongere kinderen. Velsen benutte enkele mogelijkheden op de Veluwe en in Schoorl. Voor de groep van 17-25 jaar werden Rijnreizen georganiseerd. De plaatselijke leden van de IOOF, verenigd in de afdeling IJmondloge zorgden, naast de bijdragen van andere sponsors, voor de financiering en tevens voor het vervoer van de patiëntjes naar het vakantieadres en weer terug naar huis. Bovendien werd een deel van de opbrengst van de jaarlijks door de VG gehouden kunstmarkt ook voor dit doel bestemd. Eventuele rolstoelen werden aanvankelijk op de dag voorafgaand aan het vertrek, met de trein meegegeven, waarbij de Nederlandse Spoorwegen garandeerden, dat ze de volgende morgen op het station van bestemming konden worden opgehaald. Van de deelnemers werden aanvankelijk geen, en later aanvankelijk slechts symbolische bijdragen gevraagd tot het moment dat een beroep kon worden gedaan op wettelijke (bijstands)wetten.

De Commissie MIVAKI noemde zichzelf een autonome organisatie onder de paraplu van de VG. Toen in 1972 het sociaal-maatschappelijke deel van de activiteiten van de VG werd ondergebracht bij de Stichting voor Samenlevingsopbouw (STISA), bleef - na overleg - de MIVAKI zich als onderdeel van de VG beschouwen, hetgeen in de vermeldingen op het briefpapier ook zichtbaar was. Wel verdween de MIVAKI met ingang van dat jaar uit de jaarverslagen van de VG. Wanneer de opheffing van de MIVAKI heeft plaatsgevonden, werd niet duidelijk.