De Stichting Koningin Wilhelmina Fonds - Nederlandse Organisatie voor de Kankerbestrijding kwam op 1 januari 1968 tot stand na fusie van de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds en de Stichting Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding, welke laatstgenoemde organisatie na 31 december 1967 door volledige integratie in de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds had opgehouden te bestaan *  .

De doelstelling was de bestrijding van kanker, die men trachtte te bereiken door:
a. het verlenen van financiële steun aan instellingen, organisaties of personen, die zich met de daadwerkelijke bestrijding van kanker bezighouden;
b. het bevorderen van de medewerking van het Nederlandse volk op het gebied van de kankerbestrijding en het steunen van de taak van de overheid ter zake;
c. het bevorderen van samenwerking tussen instellingen, organisaties of personen op het gebied van de kankerbestrijding;
d. het bevorderen van wetenschappelijk onderzoek en het stimuleren van contact en samenwerking tussen hen, die in de instituten en centra werkzaam zijn, onder meer door het beleggen van bijeenkomsten van deze personen en van hen met andere wetenschappelijke onderzoekers;
e. het bevorderen van de zorg voor kankerpatiënten in de meest ruime zin, met inbegrip van preventie;
f. het verzorgen van de registratie van kankerpatiënten;
g. het verstrekken van beurzen (fellowships) en het verlenen van bijdragen ten behoeve van studies op het gebied van de kankerbestrijding en het bevorderen van de publicatie van daarmee verband houdende geschriften;
h. het geven van voorlichting en het bevorderen van scholing en nascholing met betrekking tot kanker en kankerbestrijding aan artsen, districtsverpleegsters voor de kankerbestrijding en andere verplegenden;
i. het toepassen van alle andere voor het bereiken van het doel dienstbare verantwoorde middelen, het beheer en de belegging van de middelen van de stichting daaronder begrepen.

Aan het algemeen bestuur was de algemene, beleidsvorming opgedragen. De dagelijkse leiding was opgedragen aan een dagelijks bestuur. Na een statutenwijziging in 1981 werd het dagelijks bestuur het bestuur en het algemeen bestuur de stichtingsraad, met adviserende en overlegfuncties *  . Bovendien konden ten behoeve van de behartiging van bepaalde taken naar behoefte commissies worden ingesteld *  .

Het dagelijks bestuur werd in de uitvoering van zijn taken tot 1970 ter zijde gestaan door een directeur algemene zaken en een medisch directeur, die beiden een bureau ter beschikking hadden, na die tijd door één directeur van de stichting *  .

De Wetenschappelijke Raad voor de Kankerbestrijding fungeerde steeds als adviseur van het bestuur inzake subsidieaanvragen. Op 1 september 1973 werd een research-coördinator aangesteld, die enerzijds de Wetenschappelijke Raad voor de Kankerbestrijding ter zijde kon staan bij de uitvoering van zijn taak ter zake van de advisering omtrent researchprojecten, terwijl zij tevens, door persoonlijke oriëntatie ter plaatse, een onderzoek naar de verantwoorde besteding per project kon instellen *  .

Met betrekking tot de sinds 1964 gevoerde Actie Niet Roken werd in 1974 de Stichting Volksgezondheid en Roken opgericht door de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds - Nederlandse Organisatie voor de Kankerbestrijding, samen met de Nederlandse Hartstichting en het Nederlands Astma Fonds, die de voorlichting in dit kader sinds 1976 voor haar rekening neemt *  .

In de jaren zeventig groeide de behoefte aan een ruimere subsidiëring van de stichtingsactiviteiten door de overheid, gezien de noodzakelijk geachte uitbreiding van de natuurwetenschappelijke, de klinische en de sociaal-gerichte kankerresearch. De gedachte werd uitgesproken dat de overheid aan de stichting de leiding, begeleiding en coördinatie van de kankerbestrijding zou delegeren. Alleen al op staatsrechtelijke gronden achtte de minister van Volksgezondheid en Milieuhygiëne een exclusieve erkenning van de stichting als landelijk bemiddelend orgaan op het terrein van de kankerresearch niet mogelijk. De landelijke coördinatie van het gehele kankerresearchprogramma in Nederland werd in 1973 opgedragen aan de Raad voor de Gezondheidsresearch TNO. De Stichting Koningin Wilhelmina Fonds - Nederlandse Organisatie voor de Kankerbestrijding bleef wel de voornaamste uitvoerder, vooral op het gebied van de voorlichting *  .

In 1975 werd een Commissie van Overleg ingesteld om een nauwere samenwerking tussen de stichting en de Nederlandse Vereniging tot steun aan het Koningin Wilhelmina Fonds voor de Kankerbestrijding te bevorderen *  . Vervolgens werd in 1979 overgegaan tot de aanstelling van een voorlichtingsfunctionaris, die ten behoeve van de stichting en de vereniging werkzaam zou zijn *  en in 1980 werden de bureaus van stichting en vereniging in één pand ondergebracht om de bestaande contacten verder te intensiveren *  . In 1981 werd daar een landelijk voorlichtingscentrum geopend *  .

Het streven was als één Koningin Wilhelmina Fonds naar buiten op te treden en met het oog daarop te groeien naar één stijl. Dit leidde tot een samenwerkingsverband met één dagelijks bestuur voor zowel stichting als vereniging en één algemeen directeur in 1992. De naam werd toen gewijzigd in Nederlandse Kankerbestrijding / Koningin Wilhelmina Fonds *  .